یادداشت روز یکشنبه 27 فروردین 1396
یادداشت روز
در 26 فروردین 96 آخرین روز نامنویسی به اتمام رسید که به گزارش علیاصغر احمدی رئیس ستاد انتخابات کشور 1636 داوطلب شامل 1499 مرد و 137 زن نامنویسی کردند که جوانترین آنها 18 سال و مسنترین آنها 92 سال سن داشت و کلاً 226 نفر زیر 30 سال بودند.
نفرات شناختهشدهای که دیروز نامنویسی کردند عبارتاند از: محمد هاشمی، جهانگیری معاون اول روحانی، رهامی (از اصلاحطلبان)، محمدباقر قالیباف از کاندیداهای جمنا. از 5 نفر کاندیدای جمنا سه نفر کاندیدا شدند: ابراهیم رئیسی، زاکانی و قالیباف. (فتاح و بذرپاش بهمراه 5 نفر دیگر از لیست 10 نفره انصراف دادند. )
1. نفرات اصلی سه قطب انتخابات
|
اصلاحطلبان و روحانی |
کاندیداهای جمنا |
کاندیداهای احمدینژاد |
نفرات اصلی |
حسن روحانی - جهانگیری |
رئیسی، زاکانی و قالیباف |
احمدینژاد و حمید بقایی |
نفرات دیگر |
محمدهاشمی، رهامی، کواکبیان، زارع فومنی |
میرسلیم، مسعود زیبافان و چند کاندید دیگر |
مهدی کلهر |
سعید جلیلی بدنبال کاندیدا شدن رئیسی و احمدینژاد، از کاندیداتوری انصراف داد و نامنویسی نکرد. بنظر میرسد بر اساس گفته ها سعید جلیلی روی آرای حامیان احمدینژاد و حمایت مصباح یزدی حساب بازکرده بود که مصباح یزدی و به دنبال آن جبهه پایداری از رئیسی حمایت میکنند و احمدینژاد هم خود به صحنه آمد .
2. اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهور بعد از ثبتنام در نشست خبری گفت: در دورههای گذشته تصمیم گرفتم کاندید شوم اما منصرف شدم اما این بار با اصرار اصلاحطلبان حدود ساعت 2 عصر امروز تصمیم بنده قطعی شد. روحانی جایگاه خودشان را در انتخابات خواهند داشت و من حتماً از کارنامه دولت یازدهم دفاع خواهم کرد. من و آقای روحانی کنار هم و مکمل هم هستیم.
3. صادق زیباکلام در تحلیلی از حضور احمدینژاد در انتخابات نوشت: پایگاه اصلی احمدینژاد در میان اقشار و لایههای کمتر تحصیلکردهتر، روستاییان، شهرستانهای کوچکتر و دورافتادهتر، اقشار محرومتر و سنتیتر جامعه است ... حمایت و هواداری از او که کاملاً هم گسترده است و بین ۱۰تا ۱۵ میلیون نفر را در برمیگیرد هواداری و علاقه «کاریزماتیک» است. آنها به شخص آقای احمدینژاد دلبسته هستند و این دلبستگی ارتباطی با عملکرد وی ندارد؛ یعنی آنها به عملکرد و پیامدهای هشت سال ریاست جمهوری آقای احمدینژاد فکر نمیکنند و برایشان اهمیت ندارد و اگر احمدینژاد کاندیدا بماند ، آنها صف بسته و به او رأی خواهند داد. حال احمدینژاد میخواهد جدای از این طبقات، در میان اقشار تحصیلکردهتر، امروزیتر و مرفهتر جامعه هم حامیانی داشته باشد. آنچه او نمیداند این است که حمایت اقشار و لایههای تحصیلکرده جامعه، حمایت «کاریزمایی» نبوده بلکه حمایت آنها تابعی از عملکرد وی خواهد بود؛ بنابراین اینگونه نیست که هر طور که او رفتار نماید آن حمایت همچنان باقی بماند.